POLSKA: Poznański Czerwiec zostaje krwawo stłumiony, jednak na dłuższą metę „odwilż” jest nie do zatrzymania. Umiera Bolesław Bierut. Szefem partii komunistycznej zostaje Edward Ochab, a po nim Władysław Gomułka. Przez Polskę przetacza się fala dyskusji i manifestacji, Gomułka potępia „błędy i wypaczenia” poprzedniego okresu i obiecuje „polską drogę do socjalizmu”.
ŚWIAT: XX Zjazd Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego – Nikita Chruszczow w tajnym referacie dokonuje częściowego ujawnienia zbrodni Stalina. Antykomunistyczna rewolucja na Węgrzech stłumiona przez Armię Radziecką. Wojna sueska na Bliskim Wschodzie, wzrasta po niej prestiż Egiptu i jego prezydenta Nasera. Elvis Presley zaczyna być nazywany „królem rock’n’rolla”. Olimpiada letnia w Melbourne, Polska zdobywa 9 medali.
POZNAŃ: W czerwcu 1956 wzrasta niezadowolenie w poznańskich zakładach pracy z powodu wyśrubowanych norm, niskich płac i trudności życia codziennego. W dniu 28 VI 1956 wybucha powszechny strajk i manifestacja uliczna pod hasłem „Chleba, Prawdy i Wolności”. Władze nie podejmują dialogu z robotnikami, wybuchają walki zbrojne. Ginie 58 osób.
HARCERSTWO: Latem 1956 OH ZMP zostaje przekształcona w Organizację Harcerską Polski Ludowej (OHPL), nadal podporządkowaną ZMP, choć deklaruje się zamiar przywrócenia niektórych elementów tradycyjnej metodyki harcerskiej, m.in. sprawności, wędrówek, gier terenowych. Tymczasem życie wyprzedza komunistycznych aparatczyków. Przez Polskę przetacza się fala dyskusji. Jednym z głównych postulatów wysuwanych na październikowych wiecach i w prasie jest żądanie odbudowy prawdziwego harcerstwa. Zaczynają się grupować dawni instruktorzy przedwojenni, szaroszeregowi i ci z lat 1945-1948.
8 XII 1956 w Łodzi rozpoczyna się konferencja działaczy OHPL, tzw. Ogólnopolska Narada Działaczy Harcerskich. Następnego dnia przybywa na nią grupa instruktorów zebrana przez Aleksandra Kamińskiego w Warszawie. Po burzliwych obradach w dniu 10 XII zawarty zostaje kompromis narzucony przez ministra oświaty Bieńkowskiego. Uchwala się, że OHPL „przywraca się tradycyjną nazwę Związek Harcerstwa Polskiego”, przywraca się harcerskie metody pracy i symbolikę”. Narada została uznana post factum za I Zjazd ZHP.
1 lub 2 XI 1956 – po raz pierwszy od lat odbywa się spontanicznie i bez przeszkód ze strony władz Apel Poległych pod krzyżem na Polanie Harcerskiej na Malcie. Krzyż jest bogato udekorowany, w tym „kotwicą” Polski Walczącej. Publicznie występują poczty sztandarowe ze sztandarami 9 PDHek i 27 PDH z Malty-Chartowa.
16 XII 1956 - zbiera się grupa instruktorów i instruktorek w celu reaktywacji harcerstwa na terenie dawnego Hufca II.
17 XII 1956 - Komenda Miejska OHPL w Poznaniu mianuje pełnomocników do organizowania hufców. Phm. Kazimierz Mielcarek zostaje pełnomocnikiem do spraw organizacji Hufca II Poznań-Główna, który ma swym zasięgiem objąć Śródkę, Główną, Osiedle Warszawskie, Antoninek i Kobylepole.
23 XII 1956 - odbywa się pierwsza zbiórka organizacyjna harcerstwa na Osiedlu Warszawskim, na które przybywa 200 osób. Zapada postanowienie o wznowieniu pracy 13 PDHek i 26 PDH.
Również w grudniu 1956 reaktywowane zostaje harcerstwo na Śródce, odbywa się nabór do Szczepu 2 PDH i pierwsze spotkanie opłatkowe w auli Szkoły Podstawowej nr 3 przy ul. Bydgoskiej.
W tym samym czasie zbierają się również instruktorzy i harcerze innych środowisk nowomiejskich i przystępują do odbudowy ZHP, niestety brak dokumentów i dokładnych danych na temat.